Kinsky w klubie Nowy AnderGrant

Przed zawieszeniem działalności w 1996 roku, Kinsky zdążył wydać jedną, niespełna godzinną płytę – „Copula Mundi”. Mimo to zasłużył na okrzyknięcie go „najbardziej progresywnym zespołem lat dziewięćdziesiątych w naszym kraju” [„Gazeta Wyborcza”]. Zespół wystąpił w ponad stu miejscach, także poza granicami kraju. Nie były to zwykłe koncerty, raczej multimedialne działania performatywne, łączące wiele dziedzin sztuki.

Zespół unikał typowych wywiadów, zamiast tego tworząc manifesty. Te ideologiczno-artystyczne teksty były odczytywane w mediach i na koncertach grupy. Fragment jednego z nich: „Kinsky prezentuje się pozostawiając dowolność interpretacji i uprawomocniając każdą z nich. Każdy odbiorca jest współtwórcą, gdyż to on napełnia treścią formę podaną przez zespół. Forma ta nie jest ograniczona żadnymi zobowiązaniami strukturalnymi, a więc wydaje się, że liczba interpretacji jest ogromna”.

2015 rok to nowy rozdział w historii Kinsky’ego. Po blisko dwudziestu latach
nieobecności i dwóch latach przygotowań zespół powrócił na scenę i komponuje
nowe utwory. Pierwszy koncerty odbyły się 17 mają w warszawskiej Hydrozagadce w niemal niezmienionym składzie, z nowym basistą (za Artura Koczergo, który grał w zespole w latach 1992-1996):

Paulus von Kinsky – wokal; Tony Kinsky – gitara, wokal; Czubek – perkusja; Tomecki – gitara basowa

Po pierwszym koncercie w internetowym wydaniu Rzeczpospolitej Adam Burakowski relację z koncertu zatytułował „Wielki powrót Kinsky” (rp.pl, 18 maja 2015), co najtrafniej obrazuje kondycję zespołu.

przejdź do quizu Zagraj i odgadnij co to za zespół! Sprawdź się w naszym quizie!