Bartók, Bizet— koncert symfoniczny

Podczas koncertu słyszymy muzykę jednego z najoryginalniejszych kompozytorów XX wieku inspirowaną folklorem transylwańskim i karpackim. I i II Rapsodię na skrzypce i orkiestrę Béli Bartóka zaprezentuje z towarzyszeniem filharmoników warmińsko-mazurskich pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego – Piotr Tarcholik. Obie Rapsodie Béla Bartók skomponował dla swoich bliskich przyjaciół, węgierskich wirtuozów skrzypiec Josepha Szigetiego i Zoltána Székelya. Początkowo oba utwory, powstałe w 1928 roku, przeznaczone były na skrzypce i fortepian, jednak już rok później, 1 listopada w Królewcu, pod batutą Hermana Scherchena, odbyło się prawykonanie wersji orkiestrowej.

Piotr Tarcholik ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie Ewy Szubry-Jargoń, następnie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Grigorija Zhislina oraz Wiesława Kwaśnego. Jest laureatem konkursu Jeunesse Musicales w Weikersheim oraz Konkursu Mozartowskiego w Krakowie. Od września 2004 roku pełni funkcję pierwszego koncertmistrza Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, z którą występował wielokrotnie także jako solista. Piotr Tarcholik koncertował w wielu krajach Europy, USA oraz Japonii, grał na najważniejszych europejskich festiwalach muzycznych, często jako gościnny koncertmistrz. Jest stałym gościem Internationaal Kamermuziekfestival Schiermonnikoog w Holandii, na którym występował z artystami tej miary, co Lorenzo Gatto, Philippe Graffin, Chen Halevi czy David Selig. Jako solista współpracował z takimi orkiestrami, jak Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Kameralna, Cappella Cracoviensis, Sinfonietta Cracovia, a także z większością polskich orkiestr filharmonicznych oraz Przemyską Orkiestrą Kameralną – od 2003 roku prowadzi ten zespół od pulpitu koncertmistrza. W swoim dorobku ma wiele nagrań płytowych (wydanych m.in. przez DUX, CD Accord, Chandos Records, Virgin Classics) i radiowych.

W drugiej części koncertu orkiestra symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego zaprezentuje II Symfonię C-dur „Roma” Georgesa Bizeta - kompozycje, w której francuski twórca zapisał dźwiękami swoje wrażenia z pobytu na stypendium "Grand Prix de Rome" we Włoszech. Utwór powstawał przez jedenaście lat i wielu badaczy jest skłonnych widzieć w nim raczej suitę symfoniczną niż zwartą formę symfonii. Bizet nigdy nie był do końca zadowolony ze swojej II Symfonii – poddawał ją nieustającym korektom. Dzieło nigdy nie zabrzmiało w całości za jego życia, wykonywano tylko osobno poszczególne części symfonii. Całość dzieła zabrzmiała po raz pierwszy już po śmierci kompozytora, w 1875 r. . Mimo niezadowolenia samego twórcy, wielkim entuzjastą II Symfonii był Gustav Mahler. Nic dziwnego, odnaleźć w niej można przedsmak orkiestrowych barw i bogactwo melodii, które po kilkudziesięciu latach miały stać się znakiem rozpoznawczym Georgesa Bizeta.