50 twarzy polonisty(ki)

— Chcemy skupić uwagę na miejscu polonisty i polonistyki, jako dyscypliny stanowiącej zwornik wiedzy o języku, literaturze i kulturze polskiej, na współczesnym rynku pracy i ogólnie w społeczeństwie — wyjaśnia Katarzyna Masiewicz, kierownik działu promocji Miejskiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie.

W centrum humanistyki stoi wiedza o literaturze, języku i kulturze, zwana popularnie polonistyką. Na olsztyńskim Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim polonistyka istnieje od ponad 45 lat. Przez ten czas wykształciła setki absolwentów, a także udoskonaliła swoje struktury, wzmocniła jednostki badawcze skupione na pracy nad szczegółowymi tematami z zakresu literatury i języka.

Blisko połowa wykładowców to pracownicy samodzielni, posiadający tytuł doktora habilitowanego. Uniwersyteccy poloniści zdobywają granty naukowe, wydają książki i czasopisma, publikują w ogólnopolskich periodykach.

Olsztyńska polonistyka przez kilka dekad kształciła przede wszystkim nauczycieli, gotowych do pracy w szkołach różnego szczebla. Od wielu lat jednak kierunek ten kończą absolwenci przygotowani do pracy w wielu zawodach wymagających wiedzy polonistycznej. Zdobyta na studiach polonistycznych wiedza, umiejętności i kompetencje świetnie przygotowują do podjęcia pracy w wielu zawodach.

Choć najczęściej filologowie kierują swoje podania do różnego rodzaju placówek oświatowych, to jednak pracę znajdują we wszelakich instytucjach kulturalnych (domach, klubach i ośrodkach kultury), urzędach i instytucjach wymagających sprawnego posługiwania się słowem w mowie i piśmie. Ważnym miejscem pracy kompetentnych polonistów są także media lokalne: telewizja, radio i prasa.

Zapraszamy do dyskusji wszystkich, którzy interesują się słowem, tekstem i kulturą.

Materiały organizatora